Φαράγγι Ίμπρου

Μια πολλή ευχάριστη και εύκολη εκδρομή πραγματοποιήσαμε με τον Ορειβατικό Σύλλογο Χανίων την Κυριακή 30 Ιουνίου 2013 στο φαράγγι της Ίμπρου στην επαρχία Σφακίων.
Το φαράγγι της Ίμπρου είναι ένα από τα πολλά μεγάλα και επιβλητικά φαράγγια των Σφακίων που τεμαχίζουν τα Λευκά Όρη, καταλήγοντας στο Λιβυκό πέλαγος, ενισχύοντας το άγριο ορεινό τοπίο των Σφακίων.
Είναι το δεύτερο δημοφιλέστερο φαράγγι της Κρήτης μετά από αυτό της Σαμαριάς, δεχόμενο καθημερινά εκατοντάδες περιπατητές και πεζοπόρους, ιδιαίτερα την καλοκαιρινή περίοδο.
Ο λόγος του μεγάλου αυτού όγκου επισκεπτών είναι πρώτον ότι έχει ένα εύκολο και διακριτό μονοπάτι χωρίς δύσκολα περάσματα, χωρίς απότομους γκρεμούς και σκαμπανεβάσματα και δεύτερον η έντονη προώθηση από τα τουριστικά γραφεία που το προτείνουν στις πεζοπορικές τους ενότητες ασυζητητί.
Πράγματι το φαράγγι της Ίμπρου είναι ένα πολύ εύκολο στη διάσχιση του φαράγγι, έχοντας ένα αρκετά ομαλό μονοπάτι, σε κάποια σημεία δε στενεύει αρκετά από τη θέση Μεσοφάραγγο και έπειτα, με τα τοιχώματα να υψώνονται και να κλείνουν εντυπωσιακά, ενώ σε ένα σημείο το πλάτος του φαραγγιού δεν ξεπερνάει το 1,6 μέτρα.
Στπ πρώτο τμήμα του φαραγγιού βλέπουμε αρκετή φυτοκάλυψη, ενώ όσο προχωράμε αυτή αραιώνει και το φαράγγι στενεύει σε εντυπωσιακό βαθμό.
Στο μέσο της διαδρομής στη θέση Μεσοφάραγγο υπάρχει μια παλιά βενετσιάνικη στέρνα που σήμερα ποτίζει με νερό κάποια συμπαθή γαϊδουράκια που συναντήσαμε να βόσκουν αμέριμνα.
Εκεί ξεκουραστήκαμε για αρκετή ώρα, ενώ λίγο πιο κάτω συναντήσαμε τον ιερέα του χωριού Κομητάδες που τέλεσε τρισάγιο στη μνήμη αρκετών δεκάδων Σφακιανών που κάηκαν σε μια σπηλιά του φαραγγιού από τους Τούρκους το 1867, σε ένα αρκετά λιτό εικονοστασάκι που έχει στηθεί για να τιμά τον αγώνα τους.
Προς το τέλος της διαδρομής το φαράγγι διαπλατύνεται και ανοίγει εντελώς με αποτέλεσμα να υπάρχει μια σχετική θέα προς το Λιβυκό πέλαγος.
Το φαράγγι της Ίμπρου είναι μια πολλή όμορφη και ευχάριστη διαδρομή για πρωτάρηδες πεζοπόρους, διάρκειας περίπου τριών ωρών.
Έχει μήκος 8 χιλιόμετρα ξεκινώντας από την ταβέρνα Καλινόρισμα στο χωριό Ίμπρος και καταλήγοντας στον αμαξωτό δρόμο Πλακιά-Σφακίων μέσα στο χωριό Κομητάδες.
Το μονοπάτι είναι αρκετά εύκολο και ξεκούραστο δίχως τεχνικές δυσκολίες με τα εντυπωσιακά και στενά κάθετα τοιχώματα που σχηματίζονται σε αρκετά σημεία μέσα στο φαράγγι να αποτελούν την ατραξιόν του.
Προσοχή όμως διότι μέσα στο φαράγγι δεν υπάρχει πηγή με πόσιμο νερό, ενώ υπάρχει και ένα συμβολικό αντίτιμο στις 2 εισόδους του.
Ακολουθούν εικόνες από την τότε εκδρομή!

 Ξεκινώντας την πεζοπορία από το χωριό Ίμπρος.

 Εισερχόμενοι μέσα στο φαράγγι της Ίμπρου.

 Η βλάστηση είναι αρκετά πυκνή

 Όσο προχωράμε τα τοιχώματα του φαραγγιού στενεύουν.

 Στη θέση Μεσοφάραγγο με την περίφημη βενετσιάνικη κρήνη.

Τρισάγιο εκεί που κάηκαν οι Σφακιανοί από τους Τούρκους το 1867.

Πλησιάζοντας προς την έξοδο το φαράγγι απλώνεται και μαζί του και η θέα προς το φουρτουνιασμένο Λιβυκό πέλαγος.

 Η βυζαντινή μονή του Αγίου Νικήτα στο Φραγκοκάστελο με το παρακείμενο μνημείο εκτελεσθέντων του Πατσιανού.