Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011

Σπάνιες εικόνες από τα αγρίμια του φαραγγιού της Σαμαριάς

Κατά την πρόσφατη επίσκεψή μου στο φαράγγι της Σαμαριάς ή Φάραγγα, όπως το λέμε στην Κρήτη
στις αρχές του Οκτώβρη, τράβηξα αμέτρητες φωτογραφίες για να αναπληρώσω την απουσία
φωτογραφικού υλικού, από τις προηγούμενες επισκέψεις μου.
Εστίασα κυρίως στο φυσικό κάλλος και στις ομορφιές του φαραγγιού με τα δάση, τους απότομους βράχους, τις βουνικορφές και τις πλαγιές, το ποτάμι, τους ναούς, αλλά αυτό που μου άρεσε ιδιαίτερα
ήταν αναμφίβολα η αποτύπωση από το φωτογραφικό μου φακό των αγριμιών που ζουν μέσα στο φαράγγι
και που αποτελούν ασφαλώς και την ατραξιόν.
Παρακάτω σας προσφέρω απλόχερα στιγμές από την παρουσία των κρι-κρι μέσα στο φαράγγι.


Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2011

Το μνημείο του Μελχισεδέκ Τσουδερού στο Πολεμάρχι Κισσάμου

Ο Μελχισεδέκ Τσουδερός από ήταν από τους πρώτους ήρωες της κρητικής
αιωνιώδους αντίστασης και εξέγερσης των Κρητών ενάντια στον τουρκικό ζυγό.
Καταγόμενος από τον Ασώματο Ρεθύμνου μυήθηκε στην πατριωτική ιδέα της Φιλικής Εταιρείας
από τον μοναχό Ανανία της Αγίας Λαύρας του Αγίου Όρους και αποτέλεσε τον πρωτεργάτη
της κρητικής επανάστασης του 1821 εναντίον του τουρκικού ολοκληρωτισμού στην Κρήτη.
Διετέλεσε ηγούμενος της γνωστής Μονής Πρέβελη από το 1817 όταν και εκλέχθηκε μέχρι το θάνατό
του, αποτελώντας τον ηγέτη της επαρχίας Αγίου Βασιλείου, ενώ αποκαλούνταν Τσουδερογούμενος.
Όντας και ο ίδιος από τους πρωταίτιους της κρητικής εξέγερσης του 1821, ως αρχηγός επαναστατικού
σώματος, έλαβε μέρος σε μάχες όπως στην Καλή Συκιά και το Σπήλι.
Η επαναστατική του αυτή δραστηριότητα προκάλεσε την αντίδραση των Τούρκων που διέταξαν τη
σύλληψή του μετά τον απαγχονισμό του Πατριάρχη Γρηγορίου Ε' εξαιτίας της ελληνικής επανάστασης.
Έχοντας όμως πληροφορηθεί την επικείμενη σύλληψή του, ξέφυγε νύχτα από τη Μονή Πρέβελη και
κατέφυγε στη θέση Κουρκουλό, πάνω από το χωριό Ροδάκινο.
Σκοτώθηκε πολεμώντας ηρωικά στο χωριό μου στο Πολεμάρχι Κισσάμου στις 8-2-1822 σε μάχη
με τους Τούρκους, ποτίζοντας με το αίμα του την κρητική γη, όπως τόσοι άλλοι.
Το πραγματικό του όνομα ήταν Μιχαήλ Τσουδερός, μικρότερος αδερφός του στρατάρχη Γεώργιου 
Τσουδερού και το Μελχισεδέκ του αποδόθηκε τιμητικά, ως καλόγερος.
Ο ηρωικός του θάνατος ενέπνευσε το 1840 την ποιήτρια Αντωνούσσα Ι. Καμπουροπούλου
να γράψει ένα τραγούδι γι' αυτόν και το οποίο περιλαμβάνεται στο βιβλίο της με τίτλο "Ποιήματα Τραγικά".
Επίσης στο μνημείο στην διπλανή πλάκα αναφέρονται και τα ονόματα Πολεμαρχιανών που πολέμησαν, σκοτώθηκαν, ή εκτελέστηκαν στη διάρκεια των απελευθερωτικών αγώνων στην περιοχή.
Ακολουθούν φωτογραφίες που τράβηξα με το κινητό μου, οι οποίες αποτελούν πνευματική μου
ιδιοκτησία και απαγορεύεται η δημοσίευσή τους, χωρίς τη δική μου άδεια.
Όλες οι πληροφορίες που άντλησα για τη ζωή και τη δράση του Μελχισεδέκ, υπάρχουν στην ιστοσελίδα:
www.dimplakia.wordpress.com/ασώματος


Μνημείο λοχία Λαζόπουλου - Κουλουκουθιανά Κισσάμου

Στα Κουλουκουθιανά Κισσάμου στον επαρχιακό δρόμο Ταυρωνίτη - Βουκολιών που οδηγεί στην
Παλαιόχωρα 2 χιλιόμετρα πριν τις Βουκολιές βρίσκεται το μνημείο του έφεδρου λοχία του ΕΣ.
Ιωάννη Λαζόπουλου που έπεσε ηρωικά στις 21 Μαϊου 1941 στο χωριό Κουλουκουθιανά σε
σφοδρή μάχη με χιτλερική φάλαγγα που κατευθυνόταν προφανώς προς την Κάντανο και κατ'
επέκταση την Παλαιόχωρα.
Ο Λαζόπουλος που είχε πολεμήσει ηρωικά στην Αλβανία, μετά την κατάρρευση του μετώπου μαζί
με το συντοπίτη του Θεοχάρη Πεντάρη φόρτωσαν ένα καϊκι με πολεμοφοόδια από τον Πειραιά με
κατεύθυνση την Κρήτη στις 24 Απριλίου 1941, αλλά την επόμενη μέρα βομβαρδίστηκαν από γερμανικό
καταδιωκτικό στην Κύθνο.
Κατάφεραν όμως να σώσουν το καϊκι και το υλικό του και διαμέσου Σέριφου, Σίφνου, Σικίνου και
Σαντορίνης ταξιδεύοντας μόνο νύχτα έφτασαν στο Ηράκλειο την Πρωτομαγιά του 1941.
Από εκεί μεταφόρτωσαν τα πολεμοφόδια σε φορτηγό που τους παραχώρησε ο στρατιωτικός διοικητής
Ηρακλείου προκειμένου να το μεταφέρουν στα Χανιά.
Ενώ όμως ο Λαζόπουλος είχε πάρει δεκαήμερη αναρρωική άδεια για να δει το νεογέννητο γιο του,
άρχισε η μάχη της Κρήτης με τις πτώσεις των αλεξιπτωτιστών, οπότε ο Λαζόπουλος μαθαίνοντας
τα κακά μαντάτα οργάνωσε μια ομάδα κρούσης δύναμης 50 ανδρών και οχυρώθηκε στα Κουλουκουθιανά για να αντιμετωπίσει εκεί τους ναζιστές.
Εκεί με τη συνδρομή και των ντόπιων κατοίκων αντιστάθηκαν ηρωικά στις γερμανικές δυνάμεις
προκαλώντας τους σημαντικές απώλειες, ο ίδιος όμως σκοτώθηκε μαζί με άλλους 9 συμμαχητές του.
Το γεγονός αυτό και η αντίσταση που συνάντησαν οι Γερμανοί τους ανάγκασαν να φύγουν νομίζοντας
ότι είχαν να κάνουν με τακτικό στρατό, σώζοντας έτσι το χωριό από το κάψιμο και τη σφαγή.
Αυτό το μνημείο στήθηκε για να θυμίζει σε όσους περνάνε τη συμβολή των νεκρών και όχι μόνο
εκείνη τη μέρα για την ελευθερία της Πατρίδας, αλλά και για να αποτίει φόρο τιμής στη μνήμη τους.
Ο λοχίας Ιωάννης Λαζόπουλος καταγόταν από τα Τεμένια Σελίνου και ήταν γόνος πολεμικής οικογένειας.
Ο θάνατός του θα αποτελεί για πάντα ένα τεράστιο παράδειγμα παληκαριάς και ανδρείας.
Όποτε περνούσα από αυτό το σημείο, πάντα έβλεπα το μνημείο και στην αρχή νόμιζα ότι είχε
να κάνει με Άγγλους νεκρούς όπως μου είχε πει και ο πατέρας μου, αλλά πολλά χρόνια μετά
έμαθα για τον αληθινό τιμώμενο.
Οι φωτογραφίες που τράβηξα και παραθέτονται παρακάτω είναι δικές μου και απαγορεύεται η
αναδημοσιευσή τους χωρίς την άδειά μου

Πανό με αντιμνημονιακό μήνυμα στο Παγκρήτιο Στάδιο

Αυτό το πολύ ευφάνταστο και επίκαιρο απόφθεγμα από στίχους του μεγάλου Κρητικού συγγραφέα
Νίκου Καζαντζάκη, ήταν το περιεχόμενο πανό που ανέρτησαν οι συνδεσμίτες του Εργοτέλη, οι λεγόμενοι Ντάλτονς στο ματς με τον Αστέρα Τρίπολης σήμερα στο Παγκρήτιο Στάδιο.
Συγκεκριμένα το πανό ανέφερε χαρακτηριστικά:
Δεν ξενοδουλεύουμε, εμείς είμαστε οι αφέντες, τούτο το αμπέλι της Γης είναι δικό μας.
Ομολογουμένως αυτός είναι ένας πολύ έξυπνος τρόπος από τους οργανωμένους και γενικά τους
φίλους του Εργοτέλη να περάσουν το δικό τους κοινωνικό και αντιμνημονιακό μήνυμα, δίχως ίχνος
ύβρεων και απειλών, χωρίς κομματικά ή εργατικά υποννοούμενα, απλά καυτηριάζουν με τούτο
τον έξοχο στίχο του Καζαντζάκη την αντίθεσή τους ενάντια στην κυβέρνηση και τις πρακτικές της,
κυρίως όσον αφορά τις ιδιωτικοποιήσεις και το ξεπούλημα της χώρας στους Γερμανούς με τη φράση
αυτό το κομμάτι της γης είναι δικό μας.
Πολλά μπράβο καθώς δεν προκάλεσαν, μιας και ο Καζαντζάκης έσωσε την κατάσταση, όμως όπως
παρατηρούμε την τελευταία εβδομάδα σε μαζικούς κοινωνικούς χώρους συνάθροισης όπως είναι τα γήπεδα, οι φίλαθλοι περνάνε και αυτοί το δικό τους μήνυμα στην κυβέρνηση και δεν αρέσκονται σε
οπαδικά και λοιπά συνθήματα.
Την αρχή την έκαναν οι Παναθηναϊκοί, συνέχισαν οι Ομιλήτες και τώρα οι Εργοτελίτες.

Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2011

Το κύμα δέρνει αλύπητα το φάρο των Χανίων


Μανιασμένα τα κύματα στο λιμάνι σήμερα με σύμμαχο το συννεφιασμένο καιρό, βαράνε μανιωδώς
το φάρο - έμβλημα της πόλης των Χανίων, ένα θέαμα που έσπευσα να τραβήξω φωτογραφία με
το κινητό μου, η αλήθεια είναι βλέποντας και έναν τουρίστα να απαθανατίζει το στιγμιότυπο με το δικό του φακό και θέλησα να το αναρτήσω στο ιστολόγιό μου.
Όμως και στην προκυμαία του λιμανιού υπήρχε μια τάση κυματισμού με αποτέλεσμα ένα μέρος
του πεζόδρομου να είναι πλημμυρισμένο και πολλοί πεζοί και επισκέπτες περπατούσαν παίρνοντας
προφυλάξεις για να μη κάνουν μπάνιο.

Χανιά - Βενετία Χθες και Σήμερα

Αυτός είναι ο τίτλος της έκθεσης που φιλοξενείται από τις 23-30 Οκτωβρίου στο Μεγάλο Αρσενάλι
στο Κέντρο Αρχιτεκτονικής Μεσογείου στα Χανιά και την οποία επισκέφτηκα σήμερα, έχοντας ακούσει και διαβάσει γι' αυτήν στο ίντερνετ.
Περνώντας έξω από το χώρο της έκθεσης, μπήκα μέσα και για περίπου μισή ώρα θαύμασα όλα
τα εκθέματα που φιλοξενούνται στους χώρους του ΚΑΜ, που αναφέρονται στην επιρροή της μεγάλης
αυτοκρατορίας που δημιούργησαν οι Ενετοί στην Κρήτη, αλλά και γενικότερα σε όλες τις κτήσεις τους, συγκεκριμένα στα Χανιά, στην αρχιτεκτονική, τον πολιτισμό, τη γλώσσα, τη λαογραφία και σε όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικής, πολιτικής και πολιτιστικής κληρονομιάς που άφησαν στο πέρασμά τους.
Ειδικότερα στα εκθέματα απεικονίζονται φωτογραφίες που έχουν τραβηχτεί στη Βενετία της σύγχρονης εποχής με όλα τα μνημεία από διάφορες εποχές και στιγμιότυπα στο πρώτο κτίριο του ΚΑΜ, ενώ στο διώροφο κτίριο παρουσιάζονται τα εκθέματα από το Ενετικό Λιμάνι των Χανίων, κυρίως από τις αρχές του 20ού αιώνα ( εποχή Τουρκοκρατίας και Μεσοπόλεμο), αλλά και μνημεία των Χανίων
όπως η Δημοτική Αγορά, ο μιναρές και η Σπλάντζια, η Χαλέπα και το Κούμ Καπί.
Πρόκειται για μια πολύ ενδιαφέρουσα έκθεση που παραλληλίζει τα Ενετικά μνημεία της Βενετίας και
των Χανίων, μιας και τα Χανιά και συγκεκριμένα το Ενετικό Λιμάνι έχει ανακηρυχθεί ως Μνημείο
Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς από την UNESCO, με ένα πλήθος μνημείων σημαντικής ιστορικής αξίας οφειλόμενη εν πολλοίς στους Ενετούς που εκτός από την κατοχή που επέβαλλαν
επό 3 αιώνες στην Κρήτη μας άφησαν ως κληρονομιά και το κόσμημα του Ενετικού Λιμανιού και
για το οποίο βέβαια καμαρώνουμε εμείς οι Χανιώτες.
Η είσοδος ασφαλώς και είναι ελεύθερη για το κοινό, ενώ εκτός από την έκθεση θα γίνουν προβολές
ντοκιμαντέρ, ομιλίες - συζητήσεις, διαγωνισμός φωτογραφίας.
Η έκθεση που αφορά στα μνημεία της Βενετίας τιτλοφορείται ως "Βενετία η πόλη του φωτός" και η
αντίστοιχη με θέμα τα Χανιά ως "Χανιά 1850-1950: Βενετσιάνικες Μνήμες και Επιρροές".