Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2011

Τέμενος Αγά Τζαμισί - Χανιά

Στην πόλη των Χανίων, στη συνοικία της Σπλάντζιας που ήταν η τούρκικη συνοικία της πόλης και στην οδό Χατζημιχάλη Νταλιάνη, στα πρώην Σχοινοπλοκάδικα βρίσκεται ο τούρκικος μιναρές ή τέμενος του Αγά Τζαμισί, αφιερωμένος στον Αγά των Γεννιτσάρων στο χώρο του οποίου σήμερα λειτουργεί μια βιοτεχνία, αυτή με το εργοστάσιο του Μαλινάκη.
Το τέμενος ήταν καθολικός ναός πριν μετατραπεί σε μουσουλμανικό τέμενος επί τουρκοκρατίας, αλλά σήμερα είναι ιδιόκτητος, πολύ κρίμα, θα έπρεπε να  είναι επισκέψιμος και δημόσιος χώρος, γιατί αποτελεί ιστορικό μνημείο των Χανίων.
Στον ίδιο δρόμο βρίσκεται το Κοινωνικό Στέκι-Φόρουμ Μεταναστών των Χανίων, ενώ λειτουργούν μερικά από τα πιο φημισμένα μεζεδοπωλεία και ουζερί των Χανίων, όπου συγκεντρώνεται η φοιτητονεολαία της πόλης κυρίως.
Προσθέτω και μερικές φωτογραφίες που τράβηξα με το κινητό μου από το μιναρέ

Παναγία Ζερβιώτισσα - Στύλος Αποκορώνου

Ο πανέμορφος μεσοβυζαντινός ναός της Παναγίας Ζερβιώτισσας βρίσκεται στο Στύλο Αποκορώνου στα Χανιά σε απόσταση περίπου 25 χιλιομέτρων από τα Χανιά.
Το ναό θα χρειαστεί να ψάξουμε λίγο να τον βρούμε γιατί δε βρίσκεται σε εμφανές σημείο πάνω στο δρόμο, αλλά θα πρέπει να ακολουθήσουμε  τις πινακίδες από την είσοδο του χωριού, οδηγούμενοι μέσα από έναν κακοφτιαγμένο χωματόδρομο ανάμεσα σε ελιές και περιβόλια και θα τον συναντήσουμε μετά από 5 λεπτά πορείας με το αυτοκίνητο.
Χρονολογείται από τον 11ο αιώνα χτισμένη από μοναχούς προερχόμενους από τη μονή της  Πάτμου λόγω της υψηλής ποιότητας της αρχιτεκτονικής του μνημείου και είναι πραγματικά το κάτι άλλο από αρχιτεκτονικής άποψης ο ναός, αν και κακοσυντηρημένος, η πόρτα δεν είναι κλειδωμένη, οπότε ο καθένας μπορεί να ξεναγηθεί και στο εσωτερικό του.
Ο ναός εναλλακτικά ονομάζεται και Μοναστήρα λόγω του μεγάλου μεγέθους του, ενώ το όνομα Ζερβιώτισσα του δόθηκε από κάποια εικόνα της Παναγίας της Αριστεροκρατούσας, αλλά επίσης η εκκλησία είναι γνωστή και με το όνομα Σερβιώτισσα.
 Είναι χτισμένος στον αρχιτεκτονικό τύπο του σταυροειδούς με τρούλο (ελάχιστοι ναοί στο τύπο αυτό περιλαμβάνονται ανάμεσα στους χίλιους περίπου βυζαντινούς της Κρήτης) με τις εξωτερικές επιφάνειες διαμορφωμένες πλαστικά με τυφλά αψιδώματα από λίθους και πλίνθος, που συνδέονται με την καλλιτεχνική παράδοση της Κωνσταντινούπολης και χρονολογείται στον 11ο αιώνα.Η κάτοψη που θυμίζει έντονα τρίκλιτη βασιλική, συνδέεται με τους ελλαδικούς μεταβατικούς ναούς, ενώ αρχαϊσμό αποτελούν και οι τρεις ημικυλινδρικές αψίδες και το τρίλοβο, με ισουψείς λοβούς παράθυρο του ιερού, καθώς και οι κάμερες που καλύπτουν τα γωνιαία διαμερίσματα.
 Αρχικά υπήρχε ένας μικρός ναός στο εσωτερικό του βορείου κλίτους, ο οποίος στη συνέχεια αντικαταστάθηκε από ένα μεγαλύτερο μονόχωρο. Ύπαρξη θεμελίων προγενέστερου ναού διαπιστώθηκε και στην αψίδα και τον ανατολικό τοίχο του νότιου κλίτους. Αργότερα γύρω στα μέσα του 13ου αιώνα ανακατασκευάστηκε και τοιχογραφήθηκε το βόρειο κλίτος και στη συνέχεια κατασκευάστηκε ο σταυρεπίστεγος νάρθηκας.Το νότιο κλίτος ανακατασκευάστηκε και τοιχογραφήθηκε κατά το πρώτο μισό του 15ου αιώνα, ενώ ένα δεύτερο στρώμα τοιχογραφιών σε ορισμένα σημεία χρονολογείται στον επόμενο αιώνα. Από την ανασκαφή του νεκροταφείου γύρω από το ναό, με τα αλλεπάλληλα στρώματα τάφων, προέκυψαν αξιόλογα ευρήματα, πολλά από τα οποία φιλοξενούνται στη Βυζαντινή Συλλογή Χανίων.
Πληροφορίες για τα τεχνικά χαρακτηριστικά του ναού βρίσκονται στον ιστότοπο του πρώην δήμου Αρμένων από όπου και πήρα τις λεπτομέρειες.
Τέλος δημοσιεύω φωτιγραφίες που τράβηξα με το κινητό μου στα τέλη Σεπτεμβρίου, όταν και είχα επισκεφτεί το μνημείο, που είναι καλά κρυμμένο μέσα στα μποστάνια και τα περβόλια.

Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2011

Ο Μανόλης Γλέζος στα Χανιά.

Σήμερα το βράδυ είχα μια από τις συγκλονιστικότερες εμπειρίες της ζωής μου, τουλάχιστον σαν ενεργός
και συνηδειτοποιημένος πολίτης όπως θέλω να νιώθω, αφού ήμουν παρών στην ομιλία που έδωσε ο
μεγάλος Μανόλης Γλέζος, το σύμβολο της εθνικής αντίστασης στα Χανιά.
Συγκεκριμένα η πολιτική εκδήλωση διοργανώθηκε από την Ριζοσπαστική Συνεργασία Κρήτης στο
Βενιζέλειο Ωδείο στα Χανιά στις 20.30 το βράδυ, ενώ συνομιλητής του Γλέζου ήταν και ο ανεξάρτητος
βουλευτής Παναγιώτης Κουρουμπλής, πρώην του ΠΑΣΟΚ, που καταψήφισε τον Ιούνιο το νομοσχέδιο
για το Μεσοπρόθεσμο με αποτέλεσμα να διαγραφεί από το κόμμα του και είναι τυφλός ως γνωστόν.
Η εκδήλωση είχε ως  θέμα «Η αριστερή ενωτική πρόταση για την έξοδο από την κρίση».
Το λόγο πήρε πρώτα ο Κουρουμπλής εκθέτοντας τις απόψεις του για τα αίτια που οδήγησαν την Ελλάδα
εδώ που έφτασε, θέτοντας το καυτό ερώτημα στον Γλέζο για το αν μπορεί η Αριστερά να αποτελέσει την εναλλακτική πρόταση για την αντιμετώπιση της κρίσης, εφόσον οι εκλογές πλησιάζουν, μέσα από τη συνένωση όλων των ριζοσπαστικών της δυνάμεων, αφήνοντας στην άκρη τις διαφορές που χωρίζουν τόσα χρόνια τους αριστερούς και που τους έχουν κατακερματίσει.
Στη συνέχεια το λόγο πήρε ο Μανόλης Γλέζος, ο οποίος κυριολεκτικά καθήλωσε το κοινό για τις επόμενες δύο ώρες της ομιλίας του, εκθέτοντας με ατράνταχτα επιχειρήματα τις 6 προτάσεις του για την έξοδο από την κρίση, αλλά και λέγοντας πολλές και πρωτάκουστες στα αυτιά των περισσότερων
ακροατών αλήθειες για τις αποζημιώσεις και τα εγκλήματα που διέπραξαν οι ναζιστές Γερμανοί
κατά τη διάρκεια της Κατοχής στη χώρα μας.
Ποιο ήταν το περιεχόμενο των λεγομένων του κυρίου Γλέζου;
Λοιπόν έχουμε και λέμε πρώτα σε ότι έχει να κάνει με το τι μας χρωστάνε οι Γερμανοί και πως καταλήστεψαν τότε την ανήμπορη και ρημαγμένη Ελλάδα.
Αρχικά ανέφερε ότι σύμφωνα με μια συνθήκη του 1907 της Χάγης κάθε κατακτημένη χώρα, οφείλει
να συντηρεί και να τρέφει το στρατό της κατακτήτριας χώρας, αρκεί βεβαίως να δύναται οικονομικά.
Στην Ελλάδα λοιπόν που είχαμε τριπλή κατοχή 500.000 Γερμανών, 250.000 Ιταλών και το πρώτο βουλγαρικό σώμα στρατού που αριθμούσε 60.000 φαντάρους, ήταν πρακτικά αδύνατο να καταφέρει η
Ελλάδα να συντηρήσει αυτή την αρμάδα στρατιωτών.
Εκτός του ότι οι κατακτητές άρπαξαν όλη την περιουσία ιδιωτική και δημόσια που θα εξυπηρετούσε τις ανάγκες τους, λέγοντας στους ιδιώτες ότι θα αποζημιώνονταν μεταπολεμικά με μια γραπτή εγγύηση που βεβαίως ποτέ δεν πραγματοποιήθηκε.
Η Ελλάδα επίσης δανειοδότησε με υπέρογκα ποσά και τις τρεις χώρες, ιδιαιτέρως τη Γερμανία, αλλά είχε την παγκόσμια μοναδικότητα να συντηρεί και το Africa Corps του Ρόμελ που μαχόταν στη Βόρεια Αφρική, χωρίς να υποχρεούται.
Επίσης οι Γερμανοί είχαν τυπώσει και ένα πλαστό τραπεζογραμμάτιο αξίας 50 μάρκων με το οποίο εφοδίαζαν τον κάθε Γερμανό στρατιώτη για να μπορεί να αγοράζει με αυτό το οτιδήποτε έχοντας την αξία μιας ελληνικής δραχμής, παίρνοντας πολλές φορές και τα ρέστα, δηλαδή όχι μόνο αγόραζαν τζάμπα ότι ήθελαν αφού το νόμισμα ήταν πλαστό, αλλά αντίθετα πληρώνονταν και γι' αυτό.
Επειδή όμως εκτός από το πλαστό γερμανικό μάρκο κυκλοφορούσαν, η δραχμή, η ιταλική λιρέτα και το βουλγάρικο λέβα. η ελληνική κατοχική κυβέρνηση ζήτησε από τους Γερμανούς να αποσύρουν το νόμισμα, πράγμα που έγινε, αλλά πως έγινε;
Η Ελλάδα αναγκάστηκε να πληρώσει 500.000 λίρες Αγγλίας για να αγοράσει ένα πλαστό και χωρίς αξία νόμισμα, που δεν είχε κανένα αντίκρυσμα, δημιουργώντας εκ νέου χρέος.
Με λίγα λόγια οι οφειλές των Γερμανών μόνο στο ελληνικό δημόσιο φτανουν στα 162 δις Ευρώ
χωρίς τους τόκους και αν σε αυτό συνυπολογίσουμε ένα 3% επιτόκιο τότε έχουμε να λάβουμε από τους Ούνους γύρω στο 1.5 τρις Ευρώ, ξέχωρα από τις αποζημιώσεις στα θύματα των εκτελέσεων
και των ολοκαυτωμάτων όπως του Διστόμου και των ιδιωτικών αποζημιώσεων από τις υλικές αρπαγές που βεβαίως ποτέ δε θα αποδωθούν αφού είναι ανυπολόγιστες.
Επίσης ο Γλέζος κατέθεσε και μια σειρά προτάσεων για την έξοδο από την κρίση, όπως είναι η αποληρωμή των γερμανικών αποζημιώσεων, η πλήρης κατάργηση των στρατιωτικών δαπανών που σήμερα φτάνει στο 24% του ΑΕΠ της Ελλάδας, η δανειοδότηση του κράτους από τις τράπεζες όπως είχε κάνει πρόσφατα αυτό με τη χορήγηση 108 δις για τη διάσωσή τους, η διαγραφή του χρέους κλπ.
Ακόμα αποκάλυψε ότι όλη η πρώτη δόση του ΔΝΤ σπαταλήθηκε για στρατιωτικούς εξοπλισμούς από τις γνωστές χώρες, ενώ οι υπόλοιπες πήγαν ισόποσα τόσο σε στρατιωτικούς εξοπλισμούς, όσο και στις αποπληρωμές των πανωτοκίων.
Υποστήριξε με σθένος την άποψη ότι μας χρωστάνε, δεν τους χρωστάμε τίποτα, αφού έχουμε πληρώσει τρεις και τέσσερις φορές το κάθε εξωτερικό δάνειο, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι η κρίση που αντιμετωπίζει η Ελλάδα είναι πλασματική.
Κλείνοντας είπε ότι η Αριστερά έχει τις προϋποθέσεις να αποτελέσει την αντιπρόταση και την εναλλακτική επιλογή, αρκεί πλέον να ξεπεράσει τα δυσκοίλια στερεότυπα που την ταλανίζουν δεκαετίες και την έχουν αφήσει στο περιθώριο των εξελίξεων.
Τώρα που συμβαίνουν αυτές οι κοσμογονικές αλλαγές, πρέπει η Αριστερά να συνενώσει όλες της τις
δυνάμεις, να αφήσει πίσω τις διαφορές της έτσι μέσα από τις προοδευτικές ιδέες της να μπορέσει να δώσει μια ελπίδα σε αυτό τον τόπο.
Τόνισε πάντως ότι στις λαϊκές συνελεύσεις που γίνονται στις πλατείες η Αριστερά είναι ουσιαστικά ανεπιθύμητη και έκανε λόγο για άμεση δημοκρατία, όπου για όλα τα θέματα που απασχολούν μια κοινωνία θα πρέπει να αποφασίζει δημοκρατικά η λαϊκή συνέλευση, εν προκειμένω ο λαός και μέσα από εκτελεστικά όργανα που θα εκλέγονται μέσα από αυτές τις συνελεύσεις να υλοποιούνται οι αποφάσεις που αποφασίστηκαν, με συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα ζωής και αυτά τα εκτελεστικά όργανα δε θα έχουν τη δυνατότητα λήψης αποφάσεων αυτοβούλως, δίχως τη συγκατάθεση της συνέλευσης που τους εξέλεξε για να υλοποιούν τις αποφάσεις της.
Πόσο πιο άμεση και αληθινή δημοκρατία μπορεί άραγε να βρει κάποιος αναρωτιέμαι εγώ;
Μετά το τέλος της ομιλίας του ο Γλέζος απάντησε σε μερικά ερωτήματα ακροατών, ενώ ανέφερε και λίγες ιστορίες από τα μαθητικά και αντιστασιακά του χρόνια.
Συνοψίζοντας θέλω να πω ότι νιώθω πολύ τυχερός που παρακολούθησα τη συγκεκριμένη εκδήλωση, έμαθα πολλά και συγκλονιστικά πράγματα από αυτόν τον άνθρωπο και σίγουρα κάποιος μόνο να διδαχτεί μπορεί από τον κύριο Γλέζο, μαθαίνοντας αλήθειες και τεκμηριωμένα απτά γεγονότα με λογικά και ατράνταχτα επιχειρήματα, χωρίς τις μπουρδολογίες των ΜΜΕ.
Στεκόταν αγέρωχος και ακούραστος παρά τα 90 του χρόνια με δυνατή και καθαρή φωνή, παρότι και το πρωί είχε μιλήσει για 3 ώρες σε ένα ΕΠΑΛ εδώ στα Χανιά, με το κοινό από κάτω να τον θαυμάζει ουσιαστικά, ακούγοντας με περίσσεια προσοχή  ότι είχε να πει.
Η πλειοψηφία ήταν άνθρωποι μεγάλης ηλικίας και λιγότεροι ήταν οι νέοι, παρότι στο τέλος ήρθαν κάμποσοι, αλλά όπως και να έχει η αίθουσα του Ωδείου γέμισε σχεδόν, παρότι η εκδήλωση δε διαφημίστηκε από τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα, εκτός από τα Χανιώτικα Νέα και τον Αγώνα της Κρήτης.
Μόνο να μάθει μπορεί κάποιος από αυτόν τον άνθρωπο και εγώ προσωπικά ένιωσα δέος και χαρά που μπόρεσα να δω αυτόν το μεγάλο Έλληνα από κοντά και να ακούσω τις απόψεις του, ένας άνθρωπος που δεν θέλησε ποτέ να κάτσει πάνω στις δάφνες της αντιστασιακής του δράσης, καταλαμβάνοντας κάποιο δημόσιο αξίωμα, όπως έκαναν τόσοι και τόσοι, ειδικά μεταπολιτευτικά.
Είναι ένας ζωντανός θρύλος της ελληνικής ιστορίας, παράδειγμα θάρρους, παληκαριάς, γνώσεων, αυταπάρνησης προς τη δημόσια προβολή, αλλά προπάντων πατριωτισμού.

Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2011

Έσφαξαν 4 κρητικούς αίγαγρους μέσα στο Φαράγγι της Σαμαριάς!!

Ένα πολύ φρικιαστικό έγκλημα, γιατί περί εγκλήματος πρόκειται, διαπράχθηκε χτες μέσα στο φαράγγι
της Σαμαριάς, εθνικό δρυμό της Ελλάδας, όταν τέσσερεις λαθροθήρες σκότωσαν με πυροβόλο όπλο
4 αγρίμια - σήμα κατατεθέν του φαραγγιού και της Μαδάρας, σύμβολο της περηφάνειας.
Οι λαθροκηνυγοί έγιναν αντιληπτοί από δασοφύλακες από τα ίχνη τους στο χιόνι, ειδοποιώντας αμέσως τα ΤΑΕ και με συντονισμένες κινήσεις κατάφεραν να συλλάβουν τον ένα από αυτούς τους βρωμιάρηδες που είναι 43 ετών και κάτοικος Κεραμειών στη θέση Καλυβάκι.
Δυστυχώς οι υπόλοιποι τρεις ξέφυγαν μέσα από τα κακοτράχαλα και απάτητα μονοπάτια του φαραγγιού ή των γειτονικών φαραγγιών και αναζητούνται ως τώρα.
Το θέαμα με τα σφαγμένα ζώα είναι αποκρουστικό, αφού όχι μόνο είχαν γδαρθεί, αλλά ήταν έτοιμα για πώληση στη μαύρη αγορά σε κάποια ντελικατέσεν των Χανίων, για καλοφαγάδες, σαπιοκοιλιάδες.
Κρίμα γιατί τα ζώα είναι αξιολάτρευτα, απόλυτα εξοικειωμένα με την ανθρώπινη παρουσία τόσα χρόνια μέσα στο φαράγγι, αλλά δυστυχώς υπάρχουν πάντα κάποιοι μάγκες και καλά που σκοτώνουν
αυτά τα ζώα όχι μόνο για να βγάλουν κάποια φράγκα παραπάνω στη μαύρη, αλλά το κάνουν και από
μεγάλη μαγκιά κατά τη γνώμη τους, παρότι το κυνήγι του ζώου είναι παράνομο.
Κρίμα, κρίμα πραγματικά, γιατί δεν έχουν απομείνει και πολλά πλέον, με το φαράγγι να παραμένει το
τελευταίο φυσικό τους καταφύγιο στην Κρήτη, εκτός από κάποιες αποικίες που δημιουργήθηκαν
σε νησίδες κοντά στην Κρήτη, όπως τα Θοδωρού στα Χανιά και η Ντία στο Ηράκλειο.
Ακολουθούν εικόνες με τα σφαγμένα ζώα που είναι πολύ σοκαριστικές και δημοσιεύονται στην
ιστοσελίδα www.flashnews.gr.


Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011

Ναός 99 Αγίων Πατέρων - Πολυρρήνια Κισσάμου

Την περασμένη Κυριακή είχα την ευκαιρία να διασχίσω με τον Ορειβατικό Σύλλογο Χανίων το
καταπράσινο φαράγγι του Σηρικαρίου που αρχίζει πριν το ομώνυμο χωριό και καταλήγει δύο
χιλιόμετρα πριν από το χωριό Πολυρρήνια Κισσάμου τόπο καταγωγής του Νίκου Κακαουνάκη.
Μετά τη διάσχιση λοιπόν του φαραγγιού και μια μικρή στάση για ξεκούραση στην Πολυρρήνια
πολλοί πεζοπόροι, έβαλαν πλώρη για τον τελικό προορισμό της ορειβατικής δραστηριότητας,
δηλαδή την Αρχαία Πολυρρήνια και την ακρόπολή της που βρίσκεται πάνω από το νέο χωριό.
Στην αρχή λοιπόν αυτής της διαδρομής, δίπλα από τις αρχαιότητες βρίσκεται και ο ναός των
99 Αγίων Πατέρων, στα δυτικά της ακρόπολης της Πολυρρήνιας, χτισμένος με πέτρες από τα ερείπια
ενός αρχαίου ελληνιστικού ναού που ήταν αφιερωμένος στην Άρτεμη.
Η εκκλησία χτίστηκε το 1894 από τον Αντώνη Κλαουράκη με καταγωγή από τα Τοπόλια Κισσάμου.
Επειδή όμως η κατασκευή των καμαρών ήταν ελαττωματική, τη νύχτα μετά τα εγκαίνια, οι καμάρες
έπεσαν, χωρίς θύματα και αυτό αποδόθηκε σαν θαύμα από τους 99 Άγιους Πατέρες.
Αυτό το γεγονός όμως προκάλεσε κατάθλιψη στον Κλαουράκη με αποτέλεσμα λίγες μέρες αργότερα
να πεθάνει.
Στην είσοδο του ναού υπάρχει μια πλάκα που αναφέρει χαρακτηριστικά:

Οί Άγιοι Πατέρες
Έτος 1894
ως φοβερός ο τόπος
ούτος! ουκ έστι
τούτο αλλ΄ή οίκος θεού.
Ωκοδομήθ δαπάν
των κατοίκων του χωριού
Επάνω Παλαιόκασ
Αρχτεκτν
Ν. Α Κλαυράκης
Το λατρευτικό έθιμο της γιορτής των 99 Αγίων Πατέρων προέρχεται από τον Αζωγυρέ Σελίνου,
όπου πέθαναν οι υπόλοιποι 98 με εξαίρεση τον Ιωάννη τον Ερημίτη που έζησε ασκητικά αρχικά
στη Μαραθοκεφάλα Κισσάμου με το γνωστό σπήλαιο, που γίνεται κάθε χρόνο την παραμονή
των Χριστουγέννων η αναπαράσταση της γέννησης του Χριστού και βεβαίως πέθανε στη Μονή
Καθολικού στο Ακρωτήρι Χανίων ζώντας ασκητικά, ουσιαστικά σαν αγρίμι.
Ο ναός θυμίζει βυζαντινή κατασκευή και όποιος δεν ήξερε την ιστορία του, σίγουρα θα νόμιζε ότι
πρόκειται για βυζαντινό ναό, παράλληλα στεγάζει και το νεκροταφείο της Πολυρρήνιας και είναι πολύ
γραφικός και ωραίος, πάντα κατά τη γνώμη μου.
Παρακάτω δίνω και φωτογραφίες από το ναό.