Περί κόστους στην έξοδο ο λόγος

Αφορμή για να γράψω αυτό το άρθρο μου έδωσε η χτεσινή μου έξοδος
με ένα φιλαράκι στο πολυδιαφημισμένο στέκι της νεολαίας των Χανίων
το Κούμ Καπί.
Συγκεκριμένα κάτσαμε στο πασίγνωστο καφέ της πόλης το Θέμα.
Στις δύο ώρες που μείναμε παραγγείλαμε δύο μπίρες βαρελίσιες με τιμή
2,5 Euro η μία, δηλαδή συνολικά πλήρωσε ο καθένας από ένα τάλιρο.
Φθηνά δηλαδή, σε σχέση με το να πληρώσεις ένα φραπέ, ένα ποτό ή έστω ένα χυμό φρούτο,
όπου θα πλήρωνες το λιγότερο 4 Ευρώ.
Στους χαλεπούς οικονομικά καιρούς που ζούμε, νομίζω ότι οι ιδιοκτήτες των καφέ και γενικά
των χώρων εστίασης θα έπρεπε τουλάχιστον να κατεβάσουν τις τιμές λίγο,
γιατί ναι μεν ο Έλληνας θα συνεχίσει να βγαίνει παρά την οικονομική κρίση
γιατί η καλοπέραση κυλάει στο αίμα του, αλλά με τους κώλους
να σφίγγουν από την 1η Ιουλίου με τις νέες φοροεπιδρομές και το ψαλίδισμα των μισθών
νομίζω ότι θα υπάρξει μεγάλη πτώση στην πελατεία των καφετεριών.
Ας προσέχουν λοιπόν οι μαγαζάτορες γιατί θα χάσουν τη σίγουρη πηγή εσόδων του
τη νεολαία δηλαδή.
Πλέον ο καθένας θα κοιτάζει πως θα τη βγάλει όσο φθηνότερα γίνεται και μετά να μην κλαίγονται
γιατί δεν θα έχουν κίνηση.
Γιατί τόσα χρόνια πληρώνουμε τον φραπέ πιο ακριβά και από το λάδι και ας μας δίνουν
τζάμπα το αυτονόητο δηλαδή το μπουκαλάκι με το νερό.
Κόβεται όμως ο καφές;