Επιστρέφω σήμερα στις αναρτήσεις μου με ένα ποίημα που αλίευσα και
πάλι από τη στήλη "Στα Πεταχρά" στην εφημερίδα Χανιώτικα Νέα.
Σήμερα το αφιέρωμα στα ποιήματα αφορά στο έργο "Μάνες 1945-1055"
της κας Ιωάννας Τζουγκράκη.
Χαρακτηριστικό απόσπασμα από το ποίημα αναφέρεται παρακάτω:
"[...] Εσύ στα μαύρα βουτηγμένη/ Μικροπαντρεμένη,/Στην πρώτη νιότη σου/
Χωρίς σύντροφο/ Στη σκάφη έσκυψες,/ Ή τη γη πάλεψες,/ Αλέτρι και ζώο μαζί,/
Με τα τρύπια χέρια σου,/ Το ψωμί στα παιδιά σου μοίρασες,/ Για σένα λιγοστό κράτησες,/
Με μόνη χαρά το ενδεικτικό του Ιουνίου,/ Και τότε πιο βαθιά στη σκάφη έσκυψες,/
Ή το αλέτρι ζεύτηκες,/ τη ρημαγμένη, κατεστραμμένη,/ από τον πόλεμο/
Αποδεκατισμένη πατρίδα/ με δασκάλες και δικηγόρους και γιατρούς/
να ενισχύσεις".
πάλι από τη στήλη "Στα Πεταχρά" στην εφημερίδα Χανιώτικα Νέα.
Σήμερα το αφιέρωμα στα ποιήματα αφορά στο έργο "Μάνες 1945-1055"
της κας Ιωάννας Τζουγκράκη.
Χαρακτηριστικό απόσπασμα από το ποίημα αναφέρεται παρακάτω:
"[...] Εσύ στα μαύρα βουτηγμένη/ Μικροπαντρεμένη,/Στην πρώτη νιότη σου/
Χωρίς σύντροφο/ Στη σκάφη έσκυψες,/ Ή τη γη πάλεψες,/ Αλέτρι και ζώο μαζί,/
Με τα τρύπια χέρια σου,/ Το ψωμί στα παιδιά σου μοίρασες,/ Για σένα λιγοστό κράτησες,/
Με μόνη χαρά το ενδεικτικό του Ιουνίου,/ Και τότε πιο βαθιά στη σκάφη έσκυψες,/
Ή το αλέτρι ζεύτηκες,/ τη ρημαγμένη, κατεστραμμένη,/ από τον πόλεμο/
Αποδεκατισμένη πατρίδα/ με δασκάλες και δικηγόρους και γιατρούς/
να ενισχύσεις".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου