Σήμερα το βράδυ είχα μια από τις συγκλονιστικότερες εμπειρίες της ζωής μου, τουλάχιστον σαν ενεργός
και συνηδειτοποιημένος πολίτης όπως θέλω να νιώθω, αφού ήμουν παρών στην ομιλία που έδωσε ο
μεγάλος Μανόλης Γλέζος, το σύμβολο της εθνικής αντίστασης στα Χανιά.
Συγκεκριμένα η πολιτική εκδήλωση διοργανώθηκε από την Ριζοσπαστική Συνεργασία Κρήτης στο
Βενιζέλειο Ωδείο στα Χανιά στις 20.30 το βράδυ, ενώ συνομιλητής του Γλέζου ήταν και ο ανεξάρτητος
βουλευτής Παναγιώτης Κουρουμπλής, πρώην του ΠΑΣΟΚ, που καταψήφισε τον Ιούνιο το νομοσχέδιο
για το Μεσοπρόθεσμο με αποτέλεσμα να διαγραφεί από το κόμμα του και είναι τυφλός ως γνωστόν.
Η εκδήλωση είχε ως θέμα «Η αριστερή ενωτική πρόταση για την έξοδο από την κρίση».
Το λόγο πήρε πρώτα ο Κουρουμπλής εκθέτοντας τις απόψεις του για τα αίτια που οδήγησαν την Ελλάδα
εδώ που έφτασε, θέτοντας το καυτό ερώτημα στον Γλέζο για το αν μπορεί η Αριστερά να αποτελέσει την εναλλακτική πρόταση για την αντιμετώπιση της κρίσης, εφόσον οι εκλογές πλησιάζουν, μέσα από τη συνένωση όλων των ριζοσπαστικών της δυνάμεων, αφήνοντας στην άκρη τις διαφορές που χωρίζουν τόσα χρόνια τους αριστερούς και που τους έχουν κατακερματίσει.
Στη συνέχεια το λόγο πήρε ο Μανόλης Γλέζος, ο οποίος κυριολεκτικά καθήλωσε το κοινό για τις επόμενες δύο ώρες της ομιλίας του, εκθέτοντας με ατράνταχτα επιχειρήματα τις 6 προτάσεις του για την έξοδο από την κρίση, αλλά και λέγοντας πολλές και πρωτάκουστες στα αυτιά των περισσότερων
ακροατών αλήθειες για τις αποζημιώσεις και τα εγκλήματα που διέπραξαν οι ναζιστές Γερμανοί
κατά τη διάρκεια της Κατοχής στη χώρα μας.
Ποιο ήταν το περιεχόμενο των λεγομένων του κυρίου Γλέζου;
Λοιπόν έχουμε και λέμε πρώτα σε ότι έχει να κάνει με το τι μας χρωστάνε οι Γερμανοί και πως καταλήστεψαν τότε την ανήμπορη και ρημαγμένη Ελλάδα.
Αρχικά ανέφερε ότι σύμφωνα με μια συνθήκη του 1907 της Χάγης κάθε κατακτημένη χώρα, οφείλει
να συντηρεί και να τρέφει το στρατό της κατακτήτριας χώρας, αρκεί βεβαίως να δύναται οικονομικά.
Στην Ελλάδα λοιπόν που είχαμε τριπλή κατοχή 500.000 Γερμανών, 250.000 Ιταλών και το πρώτο βουλγαρικό σώμα στρατού που αριθμούσε 60.000 φαντάρους, ήταν πρακτικά αδύνατο να καταφέρει η
Ελλάδα να συντηρήσει αυτή την αρμάδα στρατιωτών.
Εκτός του ότι οι κατακτητές άρπαξαν όλη την περιουσία ιδιωτική και δημόσια που θα εξυπηρετούσε τις ανάγκες τους, λέγοντας στους ιδιώτες ότι θα αποζημιώνονταν μεταπολεμικά με μια γραπτή εγγύηση που βεβαίως ποτέ δεν πραγματοποιήθηκε.
Η Ελλάδα επίσης δανειοδότησε με υπέρογκα ποσά και τις τρεις χώρες, ιδιαιτέρως τη Γερμανία, αλλά είχε την παγκόσμια μοναδικότητα να συντηρεί και το Africa Corps του Ρόμελ που μαχόταν στη Βόρεια Αφρική, χωρίς να υποχρεούται.
Επίσης οι Γερμανοί είχαν τυπώσει και ένα πλαστό τραπεζογραμμάτιο αξίας 50 μάρκων με το οποίο εφοδίαζαν τον κάθε Γερμανό στρατιώτη για να μπορεί να αγοράζει με αυτό το οτιδήποτε έχοντας την αξία μιας ελληνικής δραχμής, παίρνοντας πολλές φορές και τα ρέστα, δηλαδή όχι μόνο αγόραζαν τζάμπα ότι ήθελαν αφού το νόμισμα ήταν πλαστό, αλλά αντίθετα πληρώνονταν και γι' αυτό.
Επειδή όμως εκτός από το πλαστό γερμανικό μάρκο κυκλοφορούσαν, η δραχμή, η ιταλική λιρέτα και το βουλγάρικο λέβα. η ελληνική κατοχική κυβέρνηση ζήτησε από τους Γερμανούς να αποσύρουν το νόμισμα, πράγμα που έγινε, αλλά πως έγινε;
Η Ελλάδα αναγκάστηκε να πληρώσει 500.000 λίρες Αγγλίας για να αγοράσει ένα πλαστό και χωρίς αξία νόμισμα, που δεν είχε κανένα αντίκρυσμα, δημιουργώντας εκ νέου χρέος.
Με λίγα λόγια οι οφειλές των Γερμανών μόνο στο ελληνικό δημόσιο φτανουν στα 162 δις Ευρώ
χωρίς τους τόκους και αν σε αυτό συνυπολογίσουμε ένα 3% επιτόκιο τότε έχουμε να λάβουμε από τους Ούνους γύρω στο 1.5 τρις Ευρώ, ξέχωρα από τις αποζημιώσεις στα θύματα των εκτελέσεων
και των ολοκαυτωμάτων όπως του Διστόμου και των ιδιωτικών αποζημιώσεων από τις υλικές αρπαγές που βεβαίως ποτέ δε θα αποδωθούν αφού είναι ανυπολόγιστες.
Επίσης ο Γλέζος κατέθεσε και μια σειρά προτάσεων για την έξοδο από την κρίση, όπως είναι η αποληρωμή των γερμανικών αποζημιώσεων, η πλήρης κατάργηση των στρατιωτικών δαπανών που σήμερα φτάνει στο 24% του ΑΕΠ της Ελλάδας, η δανειοδότηση του κράτους από τις τράπεζες όπως είχε κάνει πρόσφατα αυτό με τη χορήγηση 108 δις για τη διάσωσή τους, η διαγραφή του χρέους κλπ.
Ακόμα αποκάλυψε ότι όλη η πρώτη δόση του ΔΝΤ σπαταλήθηκε για στρατιωτικούς εξοπλισμούς από τις γνωστές χώρες, ενώ οι υπόλοιπες πήγαν ισόποσα τόσο σε στρατιωτικούς εξοπλισμούς, όσο και στις αποπληρωμές των πανωτοκίων.
Υποστήριξε με σθένος την άποψη ότι μας χρωστάνε, δεν τους χρωστάμε τίποτα, αφού έχουμε πληρώσει τρεις και τέσσερις φορές το κάθε εξωτερικό δάνειο, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι η κρίση που αντιμετωπίζει η Ελλάδα είναι πλασματική.
Κλείνοντας είπε ότι η Αριστερά έχει τις προϋποθέσεις να αποτελέσει την αντιπρόταση και την εναλλακτική επιλογή, αρκεί πλέον να ξεπεράσει τα δυσκοίλια στερεότυπα που την ταλανίζουν δεκαετίες και την έχουν αφήσει στο περιθώριο των εξελίξεων.
Τώρα που συμβαίνουν αυτές οι κοσμογονικές αλλαγές, πρέπει η Αριστερά να συνενώσει όλες της τις
δυνάμεις, να αφήσει πίσω τις διαφορές της έτσι μέσα από τις προοδευτικές ιδέες της να μπορέσει να δώσει μια ελπίδα σε αυτό τον τόπο.
Τόνισε πάντως ότι στις λαϊκές συνελεύσεις που γίνονται στις πλατείες η Αριστερά είναι ουσιαστικά ανεπιθύμητη και έκανε λόγο για άμεση δημοκρατία, όπου για όλα τα θέματα που απασχολούν μια κοινωνία θα πρέπει να αποφασίζει δημοκρατικά η λαϊκή συνέλευση, εν προκειμένω ο λαός και μέσα από εκτελεστικά όργανα που θα εκλέγονται μέσα από αυτές τις συνελεύσεις να υλοποιούνται οι αποφάσεις που αποφασίστηκαν, με συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα ζωής και αυτά τα εκτελεστικά όργανα δε θα έχουν τη δυνατότητα λήψης αποφάσεων αυτοβούλως, δίχως τη συγκατάθεση της συνέλευσης που τους εξέλεξε για να υλοποιούν τις αποφάσεις της.
Πόσο πιο άμεση και αληθινή δημοκρατία μπορεί άραγε να βρει κάποιος αναρωτιέμαι εγώ;
Μετά το τέλος της ομιλίας του ο Γλέζος απάντησε σε μερικά ερωτήματα ακροατών, ενώ ανέφερε και λίγες ιστορίες από τα μαθητικά και αντιστασιακά του χρόνια.
Συνοψίζοντας θέλω να πω ότι νιώθω πολύ τυχερός που παρακολούθησα τη συγκεκριμένη εκδήλωση, έμαθα πολλά και συγκλονιστικά πράγματα από αυτόν τον άνθρωπο και σίγουρα κάποιος μόνο να διδαχτεί μπορεί από τον κύριο Γλέζο, μαθαίνοντας αλήθειες και τεκμηριωμένα απτά γεγονότα με λογικά και ατράνταχτα επιχειρήματα, χωρίς τις μπουρδολογίες των ΜΜΕ.
Στεκόταν αγέρωχος και ακούραστος παρά τα 90 του χρόνια με δυνατή και καθαρή φωνή, παρότι και το πρωί είχε μιλήσει για 3 ώρες σε ένα ΕΠΑΛ εδώ στα Χανιά, με το κοινό από κάτω να τον θαυμάζει ουσιαστικά, ακούγοντας με περίσσεια προσοχή ότι είχε να πει.
Η πλειοψηφία ήταν άνθρωποι μεγάλης ηλικίας και λιγότεροι ήταν οι νέοι, παρότι στο τέλος ήρθαν κάμποσοι, αλλά όπως και να έχει η αίθουσα του Ωδείου γέμισε σχεδόν, παρότι η εκδήλωση δε διαφημίστηκε από τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα, εκτός από τα Χανιώτικα Νέα και τον Αγώνα της Κρήτης.
Μόνο να μάθει μπορεί κάποιος από αυτόν τον άνθρωπο και εγώ προσωπικά ένιωσα δέος και χαρά που μπόρεσα να δω αυτόν το μεγάλο Έλληνα από κοντά και να ακούσω τις απόψεις του, ένας άνθρωπος που δεν θέλησε ποτέ να κάτσει πάνω στις δάφνες της αντιστασιακής του δράσης, καταλαμβάνοντας κάποιο δημόσιο αξίωμα, όπως έκαναν τόσοι και τόσοι, ειδικά μεταπολιτευτικά.
Είναι ένας ζωντανός θρύλος της ελληνικής ιστορίας, παράδειγμα θάρρους, παληκαριάς, γνώσεων, αυταπάρνησης προς τη δημόσια προβολή, αλλά προπάντων πατριωτισμού.
και συνηδειτοποιημένος πολίτης όπως θέλω να νιώθω, αφού ήμουν παρών στην ομιλία που έδωσε ο
μεγάλος Μανόλης Γλέζος, το σύμβολο της εθνικής αντίστασης στα Χανιά.
Συγκεκριμένα η πολιτική εκδήλωση διοργανώθηκε από την Ριζοσπαστική Συνεργασία Κρήτης στο
Βενιζέλειο Ωδείο στα Χανιά στις 20.30 το βράδυ, ενώ συνομιλητής του Γλέζου ήταν και ο ανεξάρτητος
βουλευτής Παναγιώτης Κουρουμπλής, πρώην του ΠΑΣΟΚ, που καταψήφισε τον Ιούνιο το νομοσχέδιο
για το Μεσοπρόθεσμο με αποτέλεσμα να διαγραφεί από το κόμμα του και είναι τυφλός ως γνωστόν.
Η εκδήλωση είχε ως θέμα «Η αριστερή ενωτική πρόταση για την έξοδο από την κρίση».
Το λόγο πήρε πρώτα ο Κουρουμπλής εκθέτοντας τις απόψεις του για τα αίτια που οδήγησαν την Ελλάδα
εδώ που έφτασε, θέτοντας το καυτό ερώτημα στον Γλέζο για το αν μπορεί η Αριστερά να αποτελέσει την εναλλακτική πρόταση για την αντιμετώπιση της κρίσης, εφόσον οι εκλογές πλησιάζουν, μέσα από τη συνένωση όλων των ριζοσπαστικών της δυνάμεων, αφήνοντας στην άκρη τις διαφορές που χωρίζουν τόσα χρόνια τους αριστερούς και που τους έχουν κατακερματίσει.
Στη συνέχεια το λόγο πήρε ο Μανόλης Γλέζος, ο οποίος κυριολεκτικά καθήλωσε το κοινό για τις επόμενες δύο ώρες της ομιλίας του, εκθέτοντας με ατράνταχτα επιχειρήματα τις 6 προτάσεις του για την έξοδο από την κρίση, αλλά και λέγοντας πολλές και πρωτάκουστες στα αυτιά των περισσότερων
ακροατών αλήθειες για τις αποζημιώσεις και τα εγκλήματα που διέπραξαν οι ναζιστές Γερμανοί
κατά τη διάρκεια της Κατοχής στη χώρα μας.
Ποιο ήταν το περιεχόμενο των λεγομένων του κυρίου Γλέζου;
Λοιπόν έχουμε και λέμε πρώτα σε ότι έχει να κάνει με το τι μας χρωστάνε οι Γερμανοί και πως καταλήστεψαν τότε την ανήμπορη και ρημαγμένη Ελλάδα.
Αρχικά ανέφερε ότι σύμφωνα με μια συνθήκη του 1907 της Χάγης κάθε κατακτημένη χώρα, οφείλει
να συντηρεί και να τρέφει το στρατό της κατακτήτριας χώρας, αρκεί βεβαίως να δύναται οικονομικά.
Στην Ελλάδα λοιπόν που είχαμε τριπλή κατοχή 500.000 Γερμανών, 250.000 Ιταλών και το πρώτο βουλγαρικό σώμα στρατού που αριθμούσε 60.000 φαντάρους, ήταν πρακτικά αδύνατο να καταφέρει η
Ελλάδα να συντηρήσει αυτή την αρμάδα στρατιωτών.
Εκτός του ότι οι κατακτητές άρπαξαν όλη την περιουσία ιδιωτική και δημόσια που θα εξυπηρετούσε τις ανάγκες τους, λέγοντας στους ιδιώτες ότι θα αποζημιώνονταν μεταπολεμικά με μια γραπτή εγγύηση που βεβαίως ποτέ δεν πραγματοποιήθηκε.
Η Ελλάδα επίσης δανειοδότησε με υπέρογκα ποσά και τις τρεις χώρες, ιδιαιτέρως τη Γερμανία, αλλά είχε την παγκόσμια μοναδικότητα να συντηρεί και το Africa Corps του Ρόμελ που μαχόταν στη Βόρεια Αφρική, χωρίς να υποχρεούται.
Επίσης οι Γερμανοί είχαν τυπώσει και ένα πλαστό τραπεζογραμμάτιο αξίας 50 μάρκων με το οποίο εφοδίαζαν τον κάθε Γερμανό στρατιώτη για να μπορεί να αγοράζει με αυτό το οτιδήποτε έχοντας την αξία μιας ελληνικής δραχμής, παίρνοντας πολλές φορές και τα ρέστα, δηλαδή όχι μόνο αγόραζαν τζάμπα ότι ήθελαν αφού το νόμισμα ήταν πλαστό, αλλά αντίθετα πληρώνονταν και γι' αυτό.
Επειδή όμως εκτός από το πλαστό γερμανικό μάρκο κυκλοφορούσαν, η δραχμή, η ιταλική λιρέτα και το βουλγάρικο λέβα. η ελληνική κατοχική κυβέρνηση ζήτησε από τους Γερμανούς να αποσύρουν το νόμισμα, πράγμα που έγινε, αλλά πως έγινε;
Η Ελλάδα αναγκάστηκε να πληρώσει 500.000 λίρες Αγγλίας για να αγοράσει ένα πλαστό και χωρίς αξία νόμισμα, που δεν είχε κανένα αντίκρυσμα, δημιουργώντας εκ νέου χρέος.
Με λίγα λόγια οι οφειλές των Γερμανών μόνο στο ελληνικό δημόσιο φτανουν στα 162 δις Ευρώ
χωρίς τους τόκους και αν σε αυτό συνυπολογίσουμε ένα 3% επιτόκιο τότε έχουμε να λάβουμε από τους Ούνους γύρω στο 1.5 τρις Ευρώ, ξέχωρα από τις αποζημιώσεις στα θύματα των εκτελέσεων
και των ολοκαυτωμάτων όπως του Διστόμου και των ιδιωτικών αποζημιώσεων από τις υλικές αρπαγές που βεβαίως ποτέ δε θα αποδωθούν αφού είναι ανυπολόγιστες.
Επίσης ο Γλέζος κατέθεσε και μια σειρά προτάσεων για την έξοδο από την κρίση, όπως είναι η αποληρωμή των γερμανικών αποζημιώσεων, η πλήρης κατάργηση των στρατιωτικών δαπανών που σήμερα φτάνει στο 24% του ΑΕΠ της Ελλάδας, η δανειοδότηση του κράτους από τις τράπεζες όπως είχε κάνει πρόσφατα αυτό με τη χορήγηση 108 δις για τη διάσωσή τους, η διαγραφή του χρέους κλπ.
Ακόμα αποκάλυψε ότι όλη η πρώτη δόση του ΔΝΤ σπαταλήθηκε για στρατιωτικούς εξοπλισμούς από τις γνωστές χώρες, ενώ οι υπόλοιπες πήγαν ισόποσα τόσο σε στρατιωτικούς εξοπλισμούς, όσο και στις αποπληρωμές των πανωτοκίων.
Υποστήριξε με σθένος την άποψη ότι μας χρωστάνε, δεν τους χρωστάμε τίποτα, αφού έχουμε πληρώσει τρεις και τέσσερις φορές το κάθε εξωτερικό δάνειο, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι η κρίση που αντιμετωπίζει η Ελλάδα είναι πλασματική.
Κλείνοντας είπε ότι η Αριστερά έχει τις προϋποθέσεις να αποτελέσει την αντιπρόταση και την εναλλακτική επιλογή, αρκεί πλέον να ξεπεράσει τα δυσκοίλια στερεότυπα που την ταλανίζουν δεκαετίες και την έχουν αφήσει στο περιθώριο των εξελίξεων.
Τώρα που συμβαίνουν αυτές οι κοσμογονικές αλλαγές, πρέπει η Αριστερά να συνενώσει όλες της τις
δυνάμεις, να αφήσει πίσω τις διαφορές της έτσι μέσα από τις προοδευτικές ιδέες της να μπορέσει να δώσει μια ελπίδα σε αυτό τον τόπο.
Τόνισε πάντως ότι στις λαϊκές συνελεύσεις που γίνονται στις πλατείες η Αριστερά είναι ουσιαστικά ανεπιθύμητη και έκανε λόγο για άμεση δημοκρατία, όπου για όλα τα θέματα που απασχολούν μια κοινωνία θα πρέπει να αποφασίζει δημοκρατικά η λαϊκή συνέλευση, εν προκειμένω ο λαός και μέσα από εκτελεστικά όργανα που θα εκλέγονται μέσα από αυτές τις συνελεύσεις να υλοποιούνται οι αποφάσεις που αποφασίστηκαν, με συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα ζωής και αυτά τα εκτελεστικά όργανα δε θα έχουν τη δυνατότητα λήψης αποφάσεων αυτοβούλως, δίχως τη συγκατάθεση της συνέλευσης που τους εξέλεξε για να υλοποιούν τις αποφάσεις της.
Πόσο πιο άμεση και αληθινή δημοκρατία μπορεί άραγε να βρει κάποιος αναρωτιέμαι εγώ;
Μετά το τέλος της ομιλίας του ο Γλέζος απάντησε σε μερικά ερωτήματα ακροατών, ενώ ανέφερε και λίγες ιστορίες από τα μαθητικά και αντιστασιακά του χρόνια.
Συνοψίζοντας θέλω να πω ότι νιώθω πολύ τυχερός που παρακολούθησα τη συγκεκριμένη εκδήλωση, έμαθα πολλά και συγκλονιστικά πράγματα από αυτόν τον άνθρωπο και σίγουρα κάποιος μόνο να διδαχτεί μπορεί από τον κύριο Γλέζο, μαθαίνοντας αλήθειες και τεκμηριωμένα απτά γεγονότα με λογικά και ατράνταχτα επιχειρήματα, χωρίς τις μπουρδολογίες των ΜΜΕ.
Στεκόταν αγέρωχος και ακούραστος παρά τα 90 του χρόνια με δυνατή και καθαρή φωνή, παρότι και το πρωί είχε μιλήσει για 3 ώρες σε ένα ΕΠΑΛ εδώ στα Χανιά, με το κοινό από κάτω να τον θαυμάζει ουσιαστικά, ακούγοντας με περίσσεια προσοχή ότι είχε να πει.
Η πλειοψηφία ήταν άνθρωποι μεγάλης ηλικίας και λιγότεροι ήταν οι νέοι, παρότι στο τέλος ήρθαν κάμποσοι, αλλά όπως και να έχει η αίθουσα του Ωδείου γέμισε σχεδόν, παρότι η εκδήλωση δε διαφημίστηκε από τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα, εκτός από τα Χανιώτικα Νέα και τον Αγώνα της Κρήτης.
Μόνο να μάθει μπορεί κάποιος από αυτόν τον άνθρωπο και εγώ προσωπικά ένιωσα δέος και χαρά που μπόρεσα να δω αυτόν το μεγάλο Έλληνα από κοντά και να ακούσω τις απόψεις του, ένας άνθρωπος που δεν θέλησε ποτέ να κάτσει πάνω στις δάφνες της αντιστασιακής του δράσης, καταλαμβάνοντας κάποιο δημόσιο αξίωμα, όπως έκαναν τόσοι και τόσοι, ειδικά μεταπολιτευτικά.
Είναι ένας ζωντανός θρύλος της ελληνικής ιστορίας, παράδειγμα θάρρους, παληκαριάς, γνώσεων, αυταπάρνησης προς τη δημόσια προβολή, αλλά προπάντων πατριωτισμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου